มโนธรรม
รองผู้ดูแลระบบ
รุ่นเก๋า
ค่าพลัง: +13/-0
 ออฟไลน์
กระทู้: 811
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 29 มกราคม 2014, 01:00:03 pm » |
|
1.ที่ นาย ข ทำ ถือว่าเป็นการกระทำไปเพื่อป้องกันตัวหรือไม่ครับ?
2.ถ้าเป็นการกระทำไปเพื่อป้องกันตัวแล้ว
ตอบ...ถ้าเป็นไปตามข้อเท็จจริงที่เล่ามา ก็อ้างการป้องกันได้ แต่...ในเมื่ออยู่กันเพียงสองคน ไม่มีพยานหลักฐานยืนยัน ต่างฝ่ายก็คงหาข้ออ้างเพื่อไม่ได้ตนต้องรับผิด อาจกลายเป็นการสมัครใจทะเลาะวิวาทก็เป็นได้ ครับ
2.1 ถ้าไปคิดตามทฤษฎีสัดส่วน ถ้าเทียบระหว่างผลถ้านาย ข ไม่ทำ คือ ไม่ได้กลับบ้านในคืนนั้น กับ ผลที่นาย ก ฟกช้ำ ศาลจะให้น้ำหนักอันไหนมากกว่ากันครับ
ตอบ..ทฤษฎีที่คุณอ้าง ผมก็ไม่สัดทัดว่าเป็นอย่างไร แต่ถ้าว่ากันไปตามหลักการ เมื่อคุณถูกกักขังหน่วงเหนี่ยว คุณก็สามารถแจ้งความดำเนินคดีได้ ส่วนเขามีการฟกช้ำ เขาก็แจ้งข้อหาทำร้ายร่างกายได้เช่นกัน สุดท้ายก็ต้องวนกลับมาเรื่องพยานหลักฐาน จึงจะหาข้อยุติได้ คือการตัดสินในเรื่องนี้ ต้องประกอบไปด้วย ข้อกฎหมาย และข้อเท็จจริง ถ้าข้อเท้จจริงยังไม่ชัดเจนเพียงพอ ในทางอาญาก็ให้ยกประโยชน์แก่ผู้กระทำความผิด ไม่น่าจะนำเรื่องสัดส่วนมาใช้ในที่นี้ได้ ครับ
2.2 ถ้าคิดตามทฤษฎีวิถีทางน้อยที่สุด นี่ถือว่านาย ข ใช้วิถีทางที่เบาที่สุดแล้วหรือเปล่าครับ เพราะถ้าไม่งั้นก็ไม่มีทางรอดจากการกักขังในห้องนี้ได้เลย
ตอบ...ประมาจารย์ทางกฎหมาย ท่านอธิบายเรื่องการป้องกัน ที่จะอ้างว่า สามารถทำได้โดยไม่มีความผิด ท่านสรุปสั้นๆ คือ หนี - น้อย คือขั้นแรกต้องหาทางหลบหนีก่อนทุกวิถีทาง ถ้าจำเป็นต้องป้องกัน ก็ต้องทำไปเพียงเล็กน้อย เท่านั้น ตามข้อเท็จจริง ก็คงพออ้างการป้องกันได้ ครับ
|
ผู้เขียน